2011 წლის 28 იანვარი, გარეთ ძალიან ცუდი ამინდია, თბილისური თოვლი ტრადიციულად დნება, საშინელი ნესტია დედაქალაქის ქუჩებში. მიუხედავად ამისა, უამრავი მოსწავლე და სტუდენტი მაინც შეგროვდა პირველი ქართული უნივერსიტეტის პანთეონში. ბევრს მთავარი, ისტორიული კორპუსის ნახვის სურვილი ამოძრავებდა, მაგრამ მათ გარდა, “თეთრი ტაძრის” კარებთან ჩვენი კლუბის ბირთვი კვლავ შეგროვილიყო. შეხვედრის დაწყებამდე, რამდენიმე დღე ჩვენთვის უმნიშვნელოვანესი საიტი –  socium.ge – გვატყობინებდა, რომ ჩვენი აზრის მოსასმენად, ჩვენი პრობლემების მომავალში პროფესიონალურად აღსაწერად ახალგაზრდობით დაინტერესებული, სერიოზული მკვლევარი მოვიდოდა. არაერთი მოსწავლისა და სტუდენტის მოტივაცია  ამანაც გააორმაგა.

 ავტორი: ქეთი მურუსიძე

უნივერსიტეტში არსებულ პრობლემებზე საუბარი ბოლო პერიოდში განსაკუთრებით გააქტიურდა. იწერება სტატიები, ტარდება აქციები, ამ პრობლემებზე საუბარს ეძღვნება გადაცემები, ყველა ცდილობს თავისებური გზა გამონახოს ამ პრობლემების გადასაჭრელად, რაც მისასალმებელია.

სოციალურ და პოლიტიკურ მეცნიერებათა ფაკულტეტის სტუდენტებმაც გადავწყვიტეთ ჩამოგვეყალიბებინა ის ძირითადი პრობლემები, რომლებიც გვაწუხებს და ხელს გვიშლის სასწავლო პროცესში. ამ მიზნით შევიკრიბეთ სტუდენტების მცირე ნაწილი, ჩამოვწერეთ პრობლემები და გადავწყვიტეთ მიგვემართა იმ ადმინისტრაციული სამსახურისათვის, რომელსაც უშუალოდ ეხება პრობლემის მოგვარება, რათა გაგვეგო თუ კონკრეტულად რა დაბრკოლებებს აწყდება ესა თუ ის სამსახური ამ პრობლემების მოსაგვარებლად და რა ნაბიჯები შეიძლება გადაიდგას ამ მიმართულებით.

ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი

ინფორმაციული საზოგადოება და მედიისა და კომუნიკაციის სოციოლოგიის სამაგისტრო პროგრამის მაგისტრანტი

ანა გვალია

ხშირად წაგვიკითხავს ან გვსმენია, რომ ახალგაზრდობა ესაა ცხოვრების საუკეთესო ნაწილი, პერიოდი, როცა ადამიანს შეუძლია გააკეთოს ყველაფერი, აისრულოს ოცნებები,

ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის

სოციალურ და პოლიტიკურ მეცნიერებათა ფაკულტეტის სოციოლოგიის მიმართულების ინორმაციული საზოგადოება და მედიის სოციოლოგიის მაგისტრატურის I კურსის სტუდენტი:

მარიამ ჭიჭინაძე

ძნელია იყო ახალგაზრდა? ამ კითხვაზე პასუხი თითქოს ძალიან მარტივია, ან კი, ან არა, მაგრამ როცა გიწევს ფიქრი, რატომ კი? ან რატომ არა? რთულია ერთმნიშვნელოვანი პასუხის გაცემა... ალბათ, საზოგადოების სხვადასხვა ნაწილს სხვადასხვა პასუხი აქვს.

ივ.ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სოციალურ და პოლიტიკურ მეცნიერებათა ფაკულტეტის სოციოლოგიის მიმართულების ინფორმაციული საზოგადოება და მედიის სოციოლოგიის მაგისტრატურის 1 კურსის სტუდენტი

ანანო ქირია

როდესაც ეს თემა მომცეს დასაწერად, ჩემი პირველი რეაქცია  კითხვაზე „ძნელია თუ არა იყო ახალგაზრდა ამ საზოგადოებაში?" იყო, - „მე ეგ საკითხი არ მაწუხებს და შესაბამისად არც მიფიქრია ამაზე“.

ქეთევან მურუსიძე

ზოგისთვის ძნელია, ზოგისთვის იოლი - იყო ახალგაზრდა. ძნელია მათთვის, ვინც აცნობიერებს, რომ დამთავრდა ბავშვობა და იწყება დამოუკიდებელი, შესაბამისად, სირთულეებით სავსე ცხოვრება. იოლია, როცა მხოლოდ გართობაზე ფიქრობ, როცა გჯერა, რომ სანამ ახალგაზრდა ხარ, მანამდე უნდა გაერთო, თორემ რომ დაბერდები მაგის თავიც არ გექნება. არ ვიცი, შესაძლოა მართლაც სხვისი გამოცდილება აჩვენებს ამას, რაც საბოლოოდ სწორედ მოხუცობისთვის მოუმზადებლობას იწვევს, რაც განაპირობებს კიდეც მწარე მოხუცობას და იმ ასაკშიც იგივეს გამეორებას: სანამ ახალგაზრდა ვიყავი მაშინ უნდა მეცხოვრა, თორე ახლა რაღა დროს... ანარადა ცხოვრება მარტო ახალგაზრდობა როდია. ცოტა თემას გადავუხვიე, მაგრამ ისევ იქ ვარ.

ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სოციალურ და პოლიტიკურ მეცმიერებათა ფაკულტეტის სოციოლოგიის მიმართულების ინფორმაციული საზოგადოება და მედიისა და კომუნიკაციის სოციოლოგიის მაგისტრატურა

გვანცა გვაძაბია

ყველა ადამიანი, სიცოცხლის განმავლობაში, გარკვეულ გზას გადის, სადაც მას მრავალი დაბრკოლების გადალახვა უხდება. ის მუდმივად იბრძვის თვითგადარჩენისათვის და სოციუმში ადგილის დამკვიდრებისათვის.